Gratis Proefpakket Stomazakjes/Stomamateriaal

Bij de aanleg van een colostoma wordt de stoma gemaakt door een gedeelte van uw dikke darm naar het oppervlak van uw buik te verplaatsen. Een colostoma wordt meestal aangebracht aan de linkerkant van uw buik. De ontlasting in dit gedeelte van het darmstelsel is stevig en omdat een stoma geen spier heeft die de stoelgang controleert, moet het worden opgevangen in een stomazakje.

Er zijn twee verschillende soorten colostoma's:

Eindstandig colostoma
Als onderdelen van uw dikke darm (colon) of endeldarm (rectum) verwijderd zijn, wordt de stoma gemaakt door het einde van het resterende deel van de dikke darm door de buikwand naar buiten te halen en aan de huid van de buik vast te hechten. Een eindstandig colostoma kan tijdelijk of permanent zijn. De tijdelijke oplossing wordt voornamelijk gebruikt als het zieke gedeelte van de darm verwijderd is en het resterende gedeelte van de darm moet rusten voordat de uiteinden hiervan weer aan elkaar worden bevestigd. De permanente oplossing wordt gebruikt als het te riskant of onmogelijk is om de twee gedeelten van de darm weer aan elkaar te bevestigen.

Dubbelloops colostoma
Bij een dubbelloops colostoma wordt de betreffende darm door de buikwand naar buiten geleid. Om te voorkomen dat de darmlis terugschiet, wordt meestal een (huid) brug gebruikt (10-14 dagen). De darmlis wordt in de lengte opengemaakt en vervolgens wordt het darmslijmvlies omgevouwen en aan de huid vastgehecht.  Zo ontstaan er twee openingen. Uit de ene opening komt de ontlasting, uit de andere alleen slijm afkomstig van het slijmvlies van de darm. Een dubbelloops colostoma kan zowel tijdelijk als definitief zijn, afhankelijk van de diagnose en het soort operatie die is uitgevoerd. Hij wordt vaak gebruikt om een chirurgische verbinding (naad) in de darm te beschermen.

Bij de aanleg van een ileostoma wordt het uiteinde van de  resterende dunne darm, het ileum of de kronkeldarm door de buikwand naar buiten gehaald en aan de huid van de buik vastgehecht. Een ileostoma wordt meestal aangelegd als het uiteinde van de dunne darm ziek is. Meestal wordt een ileostoma aan de rechterkant van uw buik geplaatst.

De ontlasting in dit gedeelte van het darmstelsel is meestal vloeibaar en omdat een stoma geen spier heeft die de stoelgang controleert, moet het worden opgevangen in een opvangzakje.

Er zijn twee verschillende soorten ileostoma's :

Eindstandig ileostoma
Een eindstandig ileostoma wordt gebruikt als een gedeelte van uw dikke darm (colon) is verwijderd (of rust moet krijgen). Het uiteinde van uw dunne darm wordt door de buikwand naar buiten gehaald en aan de huid van de buik vastgehecht. Een eindstandig ileostoma kan tijdelijk of permanent zijn.

De tijdelijke oplossing wordt voornamelijk gebruikt als het zieke gedeelte van de darm verwijderd is en men de naad/verbinding in de overgebleven darm wil beschermen. De permanente oplossing wordt gebruikt als het te riskant of onmogelijk is om de twee gedeelten van de darm weer aan elkaar te bevestigen.

Dubbelloops ileostoma
Bij een dubbelloops ileostoma wordt een lus van de dunne darm naar buiten geleid. Om te voorkomen dat de darmlis terugschiet, wordt meestal een (huid) brug gebruikt (10-14 dagen). De darmlis wordt in de lengte opengemaakt. Uit de ene opening komt de ontlasting, uit de andere alleen slijm afkomstig van het slijmvlies van de darm. 

Een dubbelloops ileostoma is meestal tijdelijk en wordt gebruikt om een chirurgische verbinding (naad) in de darm te beschermen. Als hij tijdelijk is, zal de opening later weer gesloten of verwijderd worden door middel van een operatie.

Als u een ernstige aandoening (tumor) heeft aan de blaas, kan het zijn dat u een urinestoma krijgt. Dit wordt ook wel een Bricker genoemd.

Een geïsoleerd gedeelte van de dunne darm wordt naar het oppervlak aan de rechterkant van uw buik gebracht en het andere uiteinde wordt dichtgenaaid. De urineleiders worden losgemaakt van de blaas en gekoppeld aan het geïsoleerde gedeelte van de dunne darm. Omdat dit gedeelte van de darm te klein is om als reservoir te fungeren en omdat er geen spier of ventiel is om de urine te controleren, wordt de urine opgevangen in een urinestomazakje.